Det sko' ha vore sommar n�
og du � eg sko' vore sm�
� du sko' komt forbi som f�r
forbi som f�r.

� ikkje sko' du str�mper hatt,
men nakne leggen brun � glatt.
Du sko' hetta Ingeborg,
Ingeborg

� eg sko' vera stum � stygg
med fregnenase, pannelugg
� motlaust latt deg g� forbi,
g� forbi.

Men ittep� sko' eg ha g�tt
� rusla for meg sj�l s� sm�tt
� lagt meg bak ein stabbestein
� gr�tt

Men himmelen sko' vore bl�
s� konne eg bli sikker p�
at neste dag p� samme sti
kom du forbi

Det sko ha vore sommar du!
� eg sko' st� der sterk av tru
med fregnenasen h�gt p� str�

Det sko' ha vore sommar n�!